به دنیا آمدیم ...
یکروز...
تا بسوی رفتن ،
بدویم...
بدویم تا ته ایمان... ته شک !
بشناسیم : دلیل سادهء بودن را...
... تو اگر شعر مرا میخوانی ،
دل من ، با دل تو ،
راهشان نزدیک است !
به همان نزدیکی... که : سلام !
برای اولین بار سلام
برای اولین بار از تو حالت را جویا میشوم
برای اولین بار قدم در این دلخانه میگذارم
برای اولین بار تمام متنهایت را می خوانم
برای اولین بار برایت نظر میدهم
برای اولین بار خورشید احساست در آسمان چشم ودلم طلوع میکند
برای اولین بار میگویم که این آخرین طلوع احساس وپژواک قلمت
در دل و چشم من نیست
وبرای اولین بار می گویم خداحافظ و می روم اما نه دورتراز سلامی برای فردا.